| tuntuneco, -a. | ||||
| I. | 1. | Ho, Ni. dundo, tonto. | ||
| II. | 1. | adj. PR. Referido a persona, que está semiconsciente, a causa de un golpe recibido o de un desvanecimiento. | ||
Asociación de Academias de la Lengua Española © Todos los derechos reservados
| tuntuneco, -a. | ||||
| I. | 1. | Ho, Ni. dundo, tonto. | ||
| II. | 1. | adj. PR. Referido a persona, que está semiconsciente, a causa de un golpe recibido o de un desvanecimiento. | ||