| atrabancado, -a. | ||||
| I. | 1. | adj. Mx. Referido a persona, que obra con precipitación y torpeza. pop + cult → espon. | ||
| 2. | Gu. Referido a persona, tonta. pop + cult → espon ^ desp. | |||
| II. | 1. | adj. Ve, Ur. Referido a persona, llena de deudas. pop + cult → espon. | ||
| III. | 1. | adj. Cu, RD, p.u. Atrapado, atascado, detenido. pop + cult → espon. (atrabancao). | ||
Asociación de Academias de la Lengua Española © Todos los derechos reservados