| guacho, -a. (Del ant. quech. y aim. wacha/wachu, huérfano). |
| | I. | 1. | adj/sust. Ec, Pe, Bo, Ch, Ar, Ur. obsol. Referido a persona, huérfana. rur; pop. |
| | | 2. | Ec, Pe, Py, Ar, Ur; Bo, pop. Referido a la cría de un animal, que ha perdido la madre. rur. |
| | | 3. | adj. Ar, Ur. Referido a una planta cultivada, que nace sin ser sembrada. rur. |
| | | 4. | adj/sust. Bo; Pe, rur. Referido a persona, sin pareja, sola por ausencia de un ser querido. pop. |
| | | 5. | Ch. Referido a un hijo, especialmente de madre soltera, no reconocido por el padre o por uno de los progenitores. pop + cult → espon ^ desp. |
| | | 6. | adj. Ch. Referido a cosa, descabalada, desparejada. pop + cult → espon. |
| | | 7. | Ch. Referido a acción o evento, esporádico, ocasional. pop + cult → espon. |
| | II. | 1. | m. y f. Mx:SE. Persona que es de una región foránea. (huacho). |
| | III. | 1. | adj/sust. Ar, Ur. Referido a persona, que actúa con maldad y con intención de perjudicar. vulg; desp. |
| | | 2. | m. y f. Ar. Malnacido, se usa como insulto. vulg; desp. |
| | IV. | 1. | m. y f. Ar, Ur. juv. Persona joven. pop. |
| | | 2. | Ch. Persona a la que se trata con confianza o con afecto. pop + cult → espon. |
| | | 3. | adj/sust. Ch. Referido a persona o animal, obediente, dócil o que se comporta de esa manera. pop + cult → espon. |
| | V. | 1. | adj/sust. Ar. juv. Referido a persona, que actúa con suficiencia y autoconfianza. pop. ◆ guacho pistola. |
| | VI. | 1. | adj. Ch. juv. Referido a persona, sexualmente atractiva. pop + cult → espon. |
| | VII. | 1. | sust/adj. Cu. Campesino. pop ^ desp. |
| | □ | | | |
| | | a. ǁ | ~ pistola. loc. adj/sust. Ar. guacho, persona que actúa con suficiencia. |